ฟงพอร์ช 150

"อึ๊ก...อือ..ใจเย็นๆสิฟง" ผมดันอกห้ามคนที่เริ่มฟัดผมนัวเนียทันทีที่ประตูห้องพักของโรงแรมปิดลง

"อือ ที่รัก ผมเมา" ฟงลูบมือไปทั่วตัว ดึงเอาเสื้อกันหนาวผมออก ตามด้วยสูทตัวนอก

"เจ้าเล่ห์นะฟง ทำเป็นเมาเพื่อหาทางกลับมาก่อนสินะ" ผมว่า แต่มือก็เลื่อนไปช่วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของอีกฝ่าย แกะออกเร็วๆ เพราะความร้อนจากแอลกอฮอลในร่างกายตัวเองช่วยกระตุ้นความต้องการได้ดี

ไอ้เด็กบ้านี่จูบผมจนปากบวมเมื่อตอนงานแต่งที่โบสถ์จบ ผมแทบไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ต้องหลบไปหาน้ำแข็งมาประคบปากตัวเองเผื่อว่าจะช่วยได้ จากนั้นถึงจะได้ตามทุกคนไปที่งานเลี้ยงดินเนอร์ ต่อด้วยอาฟเตอร์ปาร์ตี้ ที่ผมถูกลินดากับเพื่อนสมัยมหาลัยบังคับให้ดื่มฉลองที่ผมหมดหน้าที่ลากลินดาที่ชอบเมาหลังปาร์ตี้กลับห้อง ให้โอเว่นรับหน้าที่นั้นต่อไปแทน

ฟงแกล้งเมา ผมรู้ว่าแกล้ง เจ้าของผับกับคาสิโนจะเมาง่ายขนาดนี้ได้ยังไง ถึงจะดื่มไปเยอะมากก็เถอะ เราสองคนอยู่ในงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้ของลินดากับโอเว่นได้ไม่ถึงสามชั่วโมง ฟงที่เอาแต่ดื่มก็ลากผมกลับมา อ้างกับลินดาว่าเมามาก โดยไม่สนใจสายตาล้อเลียนของเพื่อนสนิทผมเลย โชคดีที่ลินดาไม่เล่าเรื่องฟงให้ใครฟัง แถมช่วยบอกเพื่อนๆว่าฟงเป็นเพื่อนสนิทกับผมและลินดา เลยไม่มีใครสงสัยความสัมพันธ์ของเรา

"อา ลูกแมวน้อย กัดผมหน่อย" ตัวผมที่ถูกจับเปลือยท่อนบนไม่ต่างกับคนที่พูด ถูกดันหลังติดกับประตูห้องพัก มือสองข้างถูกจับยกขึ้นไปให้พาดลงบนไหล่มาเฟีย ที่ตอนนี้เป็นได้แค่ไอ้หื่นในสายตาผม

"อือ" ผมกัดลงไปที่อกแข็งตามคำขอ มือลูบไปทั่วกล้ามแขน ลากวนขึ้นมาที่หัวไหล่บีบเฟ้นไปทั่ว ปากก็ไล่งับลงไปซ้ำไม่หยุด

"อา ดี พอร์ช" มือใหญ่เลื่อนลงไปปลดซิปกางเกงผมรูดลงไปจนสุด ยกมือขึ้นมาลากปลายนิ้วตั้งแต่หน้าท้องเลื่อนต่ำลงไปจนถึงด้านในกางเกง

"อ๊ะ..อือ..ฮึก" ผมกระตุกเมื่อถูกฝ่ามือร้อนลูบไล่ช้าๆ ทรมานมาก ฟงร้ายกาจ รู้ว่าอารมณ์ผมเวลาร้อนแล้วจะหยุดไม่อยู่ แต่ก็ชอบทรมานให้ผมต้องเอ่ยปากร้องขอ

"ร้อนแล้วนะ ลูกแมวน้อย^^" มาเฟียส่งยิ้มร้ายกาจ ขยับมือขึ้นลงลากไปตามความยาวของแกนกลางลำตัวผม

"อือออ...อือ" ผมกัดปากครางอยู่ในลำคอ ถึงตัวจะขยับตามแรงดึงของมือ แต่วันนี้ผมจะไม่ร้องขอคนเจ้าเล่ห์แน่ๆ

เด็กบ้านี่เล่นฉีกหน้าผมต่อหน้าเพื่อนสนิทเลยนะ ก่อนออกมา ฟงลากผมไปจูบหน้าห้องน้ำ ผมจะอ้างว่าตัวเองเมานะเลยจูบตอบกลับไปแทบจะกินกันตรงนั้น แล้วลินดาก็เดินมาเจอ ผมมองหน้าเพื่อนไม่ติด ถึงได้ยอมให้มันลากกลับมาง่ายๆ

"อ๊ะ..อึ๊ก..อ๊ะ" ผมเอนหลังทิ้งตัวพิงลงไปกับประตู เพราะความเมาและความเสียวทำให้เริ่มจะทรงตัวไม่ไหว ใช้สองมือกอดอีกฝ่ายเอาไว้เพื่อประคองตัว ขยับปากยื่นหน้าเข้าไป รอให้ฟงโน้มลงมาจูบอย่างเร่าร้อน

"อือ..อา..อ่ะ" รอบนี้เราไม่ต้องแคร์อะไรอีก ฟงเลยทั้งกัดทั้งดูดปากผมแรงมากขึ้น ลิ้นผมรับรู้ความคาวของเลือด คนทำกระตุกยิ้มทีนึง แล้วแทรกลิ้นร้อนๆเข้ามากวาดดูดเลียเอาเลือดออกจากโพรงปากผม ใช้ลิ้นตัวเองเกี่ยวลิ้นผมดึงออกไปแล้วดูดเข้าไปในปากตัวเอง

"อา" ผมครางเสียงสั่นตัวสั่นแทบเข่าอ่อน มือด้านล่างฟงก็ขยับไม่ยอมหยุด จูบก็ร้อนจนแทบละลาย รู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจกระทันหัน

"อืมมม...อ่ะ"

ฟงเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่า จับขาข้างที่ผมยกขึ้นไปเกี่ยวเอวขึ้นไปพาดบนไหล่ ก้มหน้าลงไปที่แกนกลางของผม ใช้มือประคองตรงส่วนโคน แล้วลากลิ้นร้อนๆไล่ขึ้นไปตามความยาวจนถึงส่วนปลาย

"อ๊า..อา..อือ" ผมเกร็งตัวร้องอย่างพอใจ ยกเอวขึ้นหาปากและลิ้น มือจิกลงบนไหล่อย่างแรง

"อืมมม...อือ" เสียงฟงร้องอยู่ในคอ เพราะปากใหญ่ห่อตัวขยับรูดเข้าออกแกนกลางของผมจนเสียวลงไปถึงปลายเท้า

"อ๊า..ระ..แรง..อือ..แรง..อีก..อ๊ะ" ผมขยับเอวช่วย ทั้งยกสะโพกดันเข้าออก ขยับเอวเข้าหาปากที่กำลังบีบรัดตัวผมจนคับแน่นไปหมด ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง สมองว่างเปล่า รู้แค่ความร้อนกับความเสียวสุดๆเท่านั้น

"อึ๊ก..อือ" ฟงใช้ปากร้อนๆรูดเข้าออกเร็วขึ้น ลึกขึ้นจนผมเกร็งหน้าท้องอย่างแรงแทบจะปล่อยออกมา

"ฟง..อา...ฟง..อือ..อ๊าา" แล้วผมก็ปล่อยน้ำสีขุ่นๆออกมาจนได้ นี่ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ พลังผมแทบหมดแล้ว

"อืออ..อ๊ะ แฮ่กๆ" ผมเริ่มหอบเอาอากาศเข้าปอดแทบไม่ทัน

"อา ที่รัก พอร์ชบอกจะอยู่กับผมที่ห้องทั้งวันทั้งคืนใช่มั้ย จำได้รึเปล่า" คนที่ปล่อยขาผมลงจากไหล่ ขยับลุกขึ้นมาซุกหน้าไปทั่วซอกคอผม กัดงับแรงๆให้ขึ้นรอย ผมสอดมือลอดใต้แขนผ่านไปด้านหลัง จิกมือลงบนนั้นแน่น ลากลงไปเป็นทางยาว ฝากรอยแดงๆกลับคืนไป

"อือ ได้ อึ๊ก" ผมปรือตามอง สะอึกนิดๆ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอลในร่างกาย

"สายตายั่วจังนะครับ ที่รัก" ร่างผมถูกช้อนขึ้นพาเดินตรงไปวางไว้บนเตียง นอนหอบหายใจมองอีกคนที่ยังยืนถอดกางเกงที่เป็นเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายออกจากตัว ก่อนจะเอื้อมมือมาดึงกางเกงผมออกจากขาไปบ้าง

"อือ ฟงง" ผมครางเร่ง ตั้งใจว่าจะไม่ขอแล้ว แต่พอเห็นส่วนที่คับขยายใหญ่ของอีกฝ่าย ก็อดใจเต้นแรงไม่ได้ สองมือยกขึ้นบนอากาศเพื่อรอให้ฟงโน้มตัวลงมาหา

"อา อย่ายั่วเสียงหวานขนาดนั้นสิครับ ใจเย็นๆนะ วันนี้ผมจะกินพอร์ชช้าๆ อย่าเพิ่งขู่ผมอีกล่ะ ลูกแมวน้อย"

ฟงคลานขึ้นเตียงมา ลูบมือร้อนไปทั่วตัวขาผม ส่งสายตาอ้อนวอนมาให้ นั่งลงที่ปลายเตียง เหยียดขาสองข้างมาทางผม

"พอร์ช ที่รัก ช่วยผมบ้างสิ"

ผมขยับตัวเข้าไปหา แล้วก็หยุด

"คือ..ฟงยังไม่ได้สอนพอร์ชน่ะ ////" เขินก็เขิน แต่ก็ทำไม่เป็นจริงๆ เมื่อกี้ก็มัวแต่เสียวเลยไม่ได้สังเกตุว่าต้องทำยังไงบ้าง

"ถ้างั้น เริ่มจากตรงนี้นะ" มือใหญ่เอื้อมมาจับมือผมไปกุมแกนกลางของตัวเอง จับมือผมบีบแน่นแล้วขยับรูดไปตามความยาว

"อือออ อา เด็กน้อย" อันนี้ผมพอรู้ว่าต้องทำยังไง เลยขยับมือให้ไวขึ้น พอฟงเห็นว่าผมทำได้ก็ปล่อยมือ เลื่อนมาไว้ตรงเอวผมแทนใช้มือร้อนลูบไปมาตามผิว

ผมขยับมือกำส่วนที่เริ่มแข็งเอาไว้แน่น รูดเร็วขึ้นจนมันขยายใหญ่ไปอีก ลองก้มลงไปใช้ลิ้นเลียเบาๆที่ส่วนปลายสามสี่ที

"อ๊ะ อา ดี แบบนั้นพอร์ช อมเข้าไปเลย" ฟงกัดฟันบอกด้วยความเสียว จับแก้มสองข้างผมประคองเอาไว้ แล้วดันตัวเองเข้ามาในปาก

"อื้ออออ" ผมร้องเพราะตกใจ อยู่ๆความใหญ่โตก็คับเข้ามาเต็มปาก ได้แต่ร้องเบาๆ แต่ไอ้เด็กบ้านี่กลับไม่ยอมหยุด ห่อปากครางซี้ดอย่างถูกใจแล้วเริ่มขยับสะโพกตัวเองเข้าออก

"อ๊ะ อา อือออ พะ พอร์ช อา พอร์ช พอร์ช" มือคนที่ร้องคราง ขยำก้นผมอย่างแรง ใช้เป็นที่ยึดเหนี่ยวเพื่อกระแทกสะโพกตัวเองเข้ามา

"อึ๊ก..อือออ" ผมร้องเพราะฟงขยับตัวเองไม่ยอมหยุด ดึนลึกเข้าไปเกือบถึงคอ แต่ก็เข้าไปได้ไม่ถึงครึ่ง ผมมองสีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์แล้วก็ขยับปากตัวเองเพิ่มเข้าไปอีก ใช้มือกุมส่วนที่เข้ามาในปากผมไม่หมดรูดเพิ่มให้

"อ๊ะ อืออ โอ้วว พะ พอร์ช อือ ดี อ่าาาา" ผ่านไปอีกพักใหญ่ ฟงก็ดึงตัวเองออกไปปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มเตียง จับผมดันให้นอนหงายลงไปแล้วตามลงมาคร่อมผมเอาไว้

"พอร์ช ที่รักของผม เด็กน้อย" สายตาที่มองผมอย่างหลงไหล ทำให้ผมยิ้มยั่วกลับไป เพราะผมเองก็เมาไม่ต่างกัน

"ฟง^^" ผมยกขาตัวเองขึ้นเกี่ยวไว้ที่เอวด้านหลัง

"ยั่วเหรอ ผมทนไม่ไหวแล้ว ขอแรงๆเลยนะครับพอร์ช"

"อือ..อือออ..อ๊ะ" ลิ้นร้อนละเลงลงมาที่ยอดอกทั้งเลีย ดูดสลับกันไปมาสองข้าง มือก็ขยำไปทั่วทั้งตัวไม่ออมแรงอย่างที่บอกเอาไว้ ทั้งบีบทั้งจิก

"อ๊า..อ๊ะ..อา..อืออออ" ฟันแข็งๆกัดขบลงมาที่ยอดอกทั้งเจ็บแสบ แต่ก็เสียวสุดๆ ขาผมรัดเอวหนาเอาไว้แน่น ถูตัวมั่วไปหมดเพื่อให้ผิวของเราสัมผัสกันอย่างรุนแรง ข่วนมือไปบนหลังกว้าง

"อ่ะ..อ่า" มือร้อนเลื่อนลงไปที่ก้นแทรกนิ้วเข้าไปตรงช่องทางเข้า กดสอดเข้าไปในตัว ขยับมือเข้าออก ผมรีบขยับสะโพกรับทันที

ฟงขยับนิ้วจากหนึ่งเป็นสองเพิ่มไปเรื่อยๆ ปากก็ซุกไปทั่วทั้งตัว ทั้งกัดทั้งดูดทุกที่ที่ลากริมฝีปากตัวเองผ่านไปเจอ ผมแสบไปหมดทั้งผิว จนต้องยกหน้าขึ้นไปกัดอีกฝ่ายคืนบ้าง

"อา..พอร์ช" ผมยกหัวตัวเองขึ้นไป ใช้ลิ้นเลียลงไปที่ตุ่มไตตรงอกอีกคนบ้าง แต่มาเฟียคงไม่ใช่คนอดทนเท่าไหร่ ผมเลียให้แป๊บเดียวก็ทนไม่ไหว ดึงหน้าอกหนีผมแล้วกดริมฝีปากลงมาแทน แทรกลิ้นเข้ามาหาความหวานในปากอย่างร้อนแรง เลาะลิ้นสำรวจไปทั่วโพรงปากแล้วกัดปากล่างผมไปด้วย ดูดเม้มกลืนปากผมแทบจะลงท้องตัวเอง

"อื๊อออ" ระหว่างจูบ ก็ดึงนิ้วออกดันตัวเองเข้ามา กระแทกสะโพกหนาเข้ามาที่ตัวผมแรงไม่หยุด

"อาาาา อ๊ะ อือ ฟง" ฟงเลื่อนปากไปที่ติ่งหู ดูดเข้าปากตัวเองไม่ยอมหยุด รู้ทุกจุดที่จำทำให้อารมณ์ผมพุ่งไปจนถึงขีดสุดได้

"ที่ อา ที่รัก อืออ หวาน"

"อ๊ะ" ตัวผมถูกยกทีเดียว ลอยวืดขึ้นไป กลายเป็นฝ่ายที่นั่งทับอยู่แล้วฟงกลับลงไปนอนหงายแทน

"ขยับตัวหน่อยเร็ว อืออ แมวน้อย ขย่มหน่อย"

"อ๊ะ ...อา อืออ..อึ๊ก ..อ๊ะ อา" ผมขยับตัวตามคำสั่งอย่างรุนแรงบ้าคลั่ง ควบคุมตัวเองไม่ได้ นานจนแทบจะขาดใจ แต่อีกฝ่ายก็ยังประคองสะโพกผมเอาไว้ จับดึงขึ้นลง ยกลอยขึ้นไปสูงแล้วก็ดึงกลับลงมาอย่างแรงกพร้อมกับกระแทกสะโพกตัวเองส่วนขึ้น

"อ๊า..อือออ.." ผมร้องด้วยความจุก เพราะมันแรงมาก ทั้งจุกทั้งเสียวจนต้องจิกปลายเท้าลงกับเตียง ข่วนมือที่ดันอยู่ตรงท้องฟงเพื่อใช้ทรงตัวลงไปเต็มแรง

สะโพกผมถูกแรงจากกล้ามเนื้อแขน ยกเอาไว้ แล้วอีกฝ่ายก็ซอยกระแทกถี่ๆขึ้นมาแทน ผมเกร็งไปหมดทั้งหน้าท้อง ฟงรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ มีแรงเท่าไหร่ก็ใส่ไม่หยุด ไม่ยอมให้หยุดพักเหมือนทุกครั้ง

"ฟง อือ พอร์ช..ไม่ไหว" ผมร้องอย่างหมดแรง

"อีกนิดครับ อา พอร์ช พอร์ช หวาน" ตัวผมถูกดันกลับไปนอนหงาย คนที่ครางร้องไม่หยุดแข่งกับผมกระแทกสะโพกเต็มแรงไม่ยั้งอย่างเร็ว จนผมหอบหายใจแทบไม่ทัน

"อ๊ะ..อือ..อา..อ่ะ...อ่ะ...อ๊ะ..อึ๊ก." ตาผมแทบจะปิดอยู่แล้ว แต่ร่างกายกลับตอบสนองอีกฝ่ายอย่างเต็มที่ มือก็ยังข่วนไปตามแขนกับต้นขาเท่าที่จะเอื้อมไปถึงได้ อีกฝ่ายนั่งคุกเข่า จับผมหมุนตัวพลิกคว่ำ สอดมือเข้ามาที่หน้าท้อง จับยกขึ้น ดันตัวเข้ามาจากด้านหลัง มืออีกข้างก็รูดแกนกลางผมเพิ่มอารมณ์ให้ไม่หยุด

"อ๊ะ..อา"

"อือ..อ่ะ..อ๊ะ"

"แฮ่ก..แฮ่ก..พะ..พอร์ช.อือ ของ..ผม"

"แฮ่ก..แฮ่กๆๆ" ผมหอบหายใจหลังจากถูกปล่อยให้เป็นอิสระเมื่อฟงพอใจแล้ว เจ้าตัวทิ้งตัวลงมาทับผมเอาไว้ มือยังลูบไล้ไปตามตัวไม่ยอมหยุด ปล่อยให้ผมหลับไปทั้งๆที่ส่วนล่างเรายังเชื่อมติดกัน

"พอร์ช พอร์ชครับ" ผมปรือตาขึ้นมาเพราะเสียงทุ้มๆที่อีกฝ่ายกระซิบเรียก ปากขยับถามอัตโนมัติหลังจากตื่นนอน

"กี่โมงแล้ว"

"ตีสี่ ผมขออีกนะ"

"ห๊ะ!!" ผมลืมตาโตทันที เมื่อกี้มันว่าอะไรนะ

"ผมให้นอนไปสามชั่วโมงแล้วไง^^" มาเฟียตัวร้ายยกยิ้ม เริ่มขยับตัวอีกครั้ง

"อือ อ๊ะ นี่ ฟง อ๊ะ" นี่ยังไม่ได้เอาออกอีกเหรอ เรานอนในท่าเดิมตอนที่ผมหลับไป นี่ตอนหลับทำอะไรผมบ้างรึเปล่าวะเนี่ย นี่มันไม่หื่นธรรมดาแล้วนะ มันโคตรหื่นเลย

"ผมทนตั้งสามชั่วโมงแล้วนะ ต่อนะครับ"

"แต่พอร์ช อื้อ พอร์ช อา" ผมจะปฏิเสธ แต่เอวที่เริ่มขยับเข้าออกไม่หยุด กับมือที่เลื่อนลงมาที่กลางขาผมขยับรูดอย่างรู้จุดอ่อน ก็ทำให้ร่างกายเริ่มมีอารมณ์อีกครั้ง

"ลูกแมวสัญญาว่าจะให้ผมฟัดทั้งวันทั้งคืน อยากทำอะไรก็ได้ไง"

"อือออ อ่ะ อา"

"อา พอร์ช ดีจัง อืออ" ไอ้หื่นร้องครางพอใจในคอที่ร่างกายผมตอดรัดเจ้าตัวแน่น

"แต่ฟง อ๊ะ พอร์ช อืออ อ่ะ ก็ ก็ได้" จะให้ห้ามยังไงล่ะ ตอนนี้ผมเริ่มร้อนอีกแล้ว ถึงฟงหยุด ผมก็หยุดไม่ได้อีก

พอผมตกลง ฟงก็ยกตัวเราสองคนขึ้นนั่งพร้อมกัน ผมยังอยู่ในท่าหันหลัง ถูกอีกฝ่ายขยับสะโพกกระแทกขึ้นมาตอนนั่ง เล่นเอาจุกเพราะความคับแน่นกว่าทุกครั้งเลย หลังจากนั้นก็ถูกจับสะโพกกระแทกขึ้นมาไม่ยอมหยุด สลับกับการให้ผมกระแทกตัวเองขึ้นลง 

เสร็จแล้วก็ลากไปข้างเตียง บนพื้น หน้าตู้เสื้อผ้า ในห้องน้ำ แล้วกลับมาจบที่เตียงอีก(หลาย)รอบ จนผมหลับไปอีกครั้ง

ไอ้มาเฟียยังบ้าไม่พอ หลังจากตื่นตอนสายๆแล้วกินข้าวกันเสร็จ ก็จับผมฟัดอีกรอบปล่อยให้หลับ แล้วก็ฟัดวนไปเรื่อยๆทวงสัญญาจากผมด้วยสีหน้าหื่นๆ พร้อมกับกระตุ้นตรงจุดอ่อนผมให้ผมยอมตามใจ

มันจะปล่อยผมเมื่อไหร่เนี่ย ครั้งหน้า ผมจะไม่สัญญาอะไรแบบนี้อีกแล้ว มันเหนื่อยนะเว้ย นี่ผมตายได้เลยนะ ไอ้เด็กบ้าาาา