พรึ่บ
"อ๊ะ" คนเล่นบทแมวตกใจเล็กน้อยเมื่อร่างทั้งร่างลอยหวือกลับไปอยู่ใต้อาณัตผมตามเดิม ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นผมก็กระหน่ำฟัดเขาไปทั่วทั้งตัวอย่างหิวกระหาย
"อ๊ะ...อื้อ...สิง...ฮื้มมมม" คริสพยายามเบี่ยงตัวหลบบ้างแต่มันไม่เป็นผลใดๆ
นอกจากริมฝีปากจะไล่ขบเม้มไปตามผิวที่ลำคอ มือทั้งสองยังช่วยกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้มจนกลายเป็นการกระชากกระดุมออกรุนแรง กระเด็นไปคนละทิศละทาง
คริสไม่มีสิทธิ์บ่นอะไรในเมื่อเสื้อตัวนี้เป็นของผมที่ให้เขายืมใส่ไปทำงานวันนี้
ช่างแม่งสิ
ใครใช้ให้น่ารักแบบนี้
"สิ...สิง...เบา"
"ยั่วขนาดนี้ยังจะห้าม" ผมดุกลับ ตวัดสายตาขึ้นมองคาดโทษ แล้วก็ต้องรีบก้มกลับไปนัวเนียกับผิวสวยๆต่อเมื่อเจอสายตาอ้อนกลับมา ขืนมองนานได้เผลอทำรุนแรง(กว่านี้)แน่
"สิง..คริสเป็นพี่" นี่ก็ย้ำจังเรื่องพี่กับน้องเนี่ย
"อายุไม่มีผลในที่ราบหรือบนเตียงนะหนูน้อย" ปากบอก มือเริ่มลากกางเกงให้หลุดจากขาเรียวสวยโดยเจ้าตัวเองก็ยกปลายเท้าสะบัดมันปลิวไปตกที่พื้น
"คริสทำ ให้คริสทำ" ลูกแมวยังดื้อ สองมือเล็กดึงทึ้งเสื้อนักศึกษาผมจนชายหลุดจากกางเกง แกะกระดุมอย่างรวดเร็ว ด้วยความใจร้อนผมก็เลยช่วยเขาปลดกระดุมคนละไม้ละมือ
คริสยกตัวขึ้นช่วยผมเอากระดุมเสื้อออกเร็วๆ ผมกระชากเสื้อแล้วเหวี่ยงทิ้งไปบ้างปล่อยให้อีกฝ่ายจัดการกับซิปกางเกงต่อ รูดมันจนสุดแล้วทิ้งเอาไว้แค่นั้น
มือขาวลากไล้จากขอบกางเกง ขึ้นไปที่หน้าท้อง หยุดวนที่อกผมซึ่งเดาได้ว่าเขาคงชอบมันมากเป็นพิเศษ ฟันขาวขบกัดลงที่ริมฝีปากสีสดของตัวเอง สายตาแวววาวจ้องแผ่นอกผมไม่ลดละ
"ชอบ?" เอียงคอถามลูกแมวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
มือเล็กก็ฟาดลงมา
เพียะ!
"เจ็บนะ"
"ปากดี" เขาต่อว่าไม่จริงจัง คล้องแขนรอบคอผมดึงโน้มให้ก้มลงไปหา
ปากบดขยี้กันรุนแรง คริสส่งเสียงไม่พอใจในลำคอเล็กน้อยเพราะผมไปทำปากเขาแตกซ้ำอีกแล้ว นอกจากหัวเราะหึหึตอบกลับแบบคนไม่สำนึกผมก็โน้มหน้าไปกระซิบที่ใบหูแดงก่ำ
"ว่าไงแมวน้อย" เสียเวลากันมากแล้ว จากปากที่เริ่มแตกจนมีเลือดซึมออก ผมเลื่อนลงไปที่แผ่นอกบาง เป้าหมายคือจุกเล็กๆสีอ่อนน่าลิ้มลอง
แผล่บๆ
"อ๊า...ฮื้มมม....สะ...สิง" แผ่นอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง ร่างกายด้านใต้บิดเร่าๆใบหน้าแสดงความเสียวซ่าน
น่ากลั่นแกล้งจริงๆ
แผล่บๆๆ
"ฮ้าาา....อ๊าา...ยะ..อย่า...อื้อออ" นิ้วทั้งสิบแทรกเข้ามาในกลุ่มผมแล้วออกแรงกระชากแรงๆ เจ็บแต่ผมก็ทน เดี๋ยวคริสคงได้เจ็บกว่า
ขณะที่ละเลงลิ้นสลับไปมากับยอดอกทั้งสองข้างฟังเสียงครวญครางรื่นหู มือข้างหนึ่งก็ละจากการขยี้หัวนมลงไปจับเรียวขาที่ถีบไปมาจนผ้าปูที่นอนยับย่นให้ยกขึ้นมาวางทาบกับข้างเอวผม
ปลายนิ้วเริ่มคลึงช่องทางที่ปิดสนิทให้ผ่อนคลายลง จากนั้นก็แทรกเข้าไปช้าๆ
"อะ โอ้ยย"
"ชู่ว ไม่เป็นไร อย่าเกร็งนะ" ผมกระซิบปลอบ ใช้จูบหวานๆหลอกล่อให้เขาลืมกังวลกับส่วนด้านล่าง ไม่นานก็เคลิ้มริมฝีปากเผยอเปิดทางให้ปลายลิ้นเกาะเกี่ยวกัน
จากนิ้วที่สองก็เป็นสาม ไม่นานก็แทนที่ด้วยอะไรที่น่าลองกว่านั้น
ร่างกายผมร้อนผ่าว แต่คงไม่เท่ากับตัวตนที่ถูกโอบล้อมด้วยความนุ่มจากภายในตัวของคริส ความอุ่นนุ่มที่รัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้ กำลังจะหน้ามืดตามัวขยับตัวเพื่อระบายความต้องการของตัวเองเสียงสะอื้นเบาๆก็เรียกสติเสียก่อน
"ไม่ร้องนะครับ ลูกแมวของผม" ผมละฝ่ามือข้างหนึ่งที่ยึดสะโพกเขาไว้ไปลูบเส้นผมนุ่ม จูบซับหยาดน้ำตาที่หางตา กัดฟันแน่นควบคุมตัวเองไม่ให้ขยับ
"จะ เจ็บ คริสเจ็บอ่ะสิง พอเถอะ"
"ทนนิดนึงนะ สิงจะไม่ให้คริสเจ็บกว่านี้ ทนนะครับลูกแมว" ผมปลอบเสียงอ่อน เพียรเช็ดน้ำตามากมายที่ไหลออกมา สงสารจนเกือบจะถอดใจ
หรือควรหยุด
"ฮึก..ฮึก"
"ไม่ร้องแล้วนะ สิงไม่ทำแล้วครับ ไม่ทำแล้ว" ผมกอดคริสไว้แน่น รวบตัวขึ้นมากอด ขยับตัวเตรียมจะถอดร่างกายตัวเองออก
ไม่อยากให้เขากลัวหรือขยาดจนไม่กล้าอีก
แต่...
"มะ ไม่ ไม่เป็นไร ฮึก"
"ว่าอะไรนะครับ"
"ทะ ทำ ทำต่อก็ได้"
"แน่ใจเหรอ?"
"อือ ตะ แต่..เบาๆนะ/////" โอยยยยย น่ารักชิบหายเลย
จะให้หลงไปถึงไหน
เคยไหมครับ ตกหลุมรักคนเดิมซ้ำไปซ้ำมา
"ทำไมน่ารักแบบนี้หืม"
"เงียบเถอะน่า" คนน่ารักแก้มแดงจัด น้ำตาหายไปแล้ว ผมหัวเราะหึหึเหมือนเดิม ค่อยๆดันแผ่นหลังเนียนกลับไปนอนที่เตียงอีกครั้ง
"อ๊ะ..ยะ...อย่าขยับสิ" เขาบ่นเสียงพร่า
"อืมมมม สิงขยับนะครับ"
"ไอ้บ้า...อ๊า..บะ บอกว่า...อ๊ะ อา...อย่าเพิ่ง...ฮ้าาา" เสียงครางปากสั่นคอสั่นขนาดนี้ ปล่อยให้บ่นไปเถอะครับ
ผมค่อยๆขยับสะโพกเมื่อแรงรัดเริ่มผ่อนคลายมากแล้ว สังเกตสีหน้าอีกฝ่ายที่เปลี่ยนจากความเจ็บปวดเป็นบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านยิ่งได้ใจ
ดึงตัวตนออกมาเกือบจะสุด
"อ๊ะ"
และสวนกลับเข้าไปแรงๆทีเดียวมิด
ปั่ก!
"อ๊าาาาาาา" ลูกแมวหวีดลั่น เล็บเริ่มข่วนจิกแผ่นหลังไปตามแรงอารมณ์ เอวขยับตอบรับตามจังหวะ ตัวโยกไหวกับแรงกระแทกหนักๆหลายครั้งติดต่อกัน
เสียงครางไม่ได้ศัพท์ปลุกความดิบในร่างกาย ยิ่งเขาร้องผมก็ยิ่งอยากทำให้ร้องหนักขึ้น
เอวควบแรงจนได้ยินเสียงผิวเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะ
"คริส...อ่าห์...ที่รัก....ฮึ่มมมม"
"ฮรึกก...สิง...อ๊ะอ๊าาา...สิง...อื้อออ...ระ...แรงอีก..ครับ"
"เชี่ยเอ๊ย...อย่าอ้อน เดี๋ยวเจ็บตัวหนักหรอก...เมีย" ผมข่มขู่ลูกแมวขี้อ้อน ไม่ได้ลดความรุนแรงมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ รัวเร็วเสียใจเขาหายใจไม่ทัน
"ฮื้อออ...ช้า....เร็วไป...อ๊า...แล้ว"
"ฮึ่มมมม" สองมือคว้าสะโพกเล็กไว้แน่น จับขยับให้รับแรงกระแทกเข้าออกในส่วนของร่างกายที่เชื่อมต่อกัน
หยดน้ำตาซึมอีกครั้ง หากรอบนี้ผมรุนแรงเพื่อรีดเค้นให้มันไหลออกมา
"อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊า!!" เขาหวีดยาวพร้อมกับปลดปล่อยออกมา สีหน้าจะหมดแรงกับเสียงเรียกแผ่วเบาที่หลุดจากปากบวมช้ำ "สิง~ สิงครับ~"
นั่นทำให้ผมคลั่งอีกรอบ
"ให้ตาย ขี้อ้อนนักใช่ไหม"
"ทะ ทำอะไร พอแล้ว คริสเหนื่อย" เสียงบ่นอ่อนแรงจริงๆ แต่มาอ้อนกันแบบนี้ ไม่สลบผมคงไม่ยอมง่ายๆ
ต้องทำให้จำว่าอย่าได้ไปอ้อนใครแบบนี้...นอกจากผัวคนนี้
"อีกรอบนะแมวน้อย..." จับลูกแมวนอนคว่ำกับเตียง พรมจูบไปทั่วแผ่นหลัง ค่อยๆแทรกตัวตนเข้าไปอีกครั้ง รอบนี้ไม่ได้ลำบากเหมือนรอบแรกเมื่อมีตัวช่วยที่ผมปล่อยเอาไว้เมื่อกี้
"อื้มมมมมม" คนถูกสอดเข้าไปทีเดียวคงจะจุกแต่ครางประท้วงได้แค่นั้น
"อย่าลืมครางหวานๆนะ...เมีย"
"อ๊ะ...อา" นั่นแหละครับ เสียงที่ผมบรรจงรีดเร้นเพื่อจะฟังมัน อีกครั้ง และอีกครั้ง ไปตลอดทั้งคืน
(กลับไปให้กำลังใจที่เด็กดีด้วยนะฮับ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1834906&chapter=22)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น