ผมวางมือที่ต้นคอคริส บีบผิวเนียนแล้วรั้งให้ใบหน้าหวานเข้ามาแนบสนิท ตะโบมจูบอย่างหิวกระหาย มืออีกข้างรั้งเอวบางให้ขยับเข้ามาเบียดจนอากาศผ่านไปไม่ได้
เสียงเสื้อผ้าเสียดสีกันปนกับเสียงหอบหายใจ
ริมฝีปากที่บดเบียดแล้วผละออกนับสิบๆหน
เสียงจูบที่ดังในห้องเงียบๆ
จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ
"อืมมมมม" เสียงหวานครางพอใจในลำคอ
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนทำให้ผมแทบคลั่งตาย ไม่สามารถจะหาคำใดๆมาบรรยายถึงความรู้สึกที่โลดโผนขึ้นสูงในตอนนี้ได้
ฝ่ามือล้วงเข้าไปภายใต้เสื้อยืดตัวบาง ผิวเนียนลื่นมือชวนให้หลงไหล เมื่อเสื้อสีดำสนิทหลุดพ้นออกจากศีรษะกลม ใบหน้าที่แต้มเลือดฝาดกับผมยุ่งเหยิงยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่
แผ่นอกขาวกำลังกระเพื่อมไหวขึ้นลงอย่างหนักหน่วง
"น้องคริส" ผมซุกหน้าลงที่ซอกคอขาวอย่างหลงไหล
"อืมมมมมมม อึ๊ก" เจ้าของเสียงครางถูกพลิกร่างลงไปอยู่ด้านใต้ นอนหงายกับเตียงกว้าง ผิวขาว ผมสีดำล้อมกรอบใบหน้าและบางส่วนกระจายอยู่บนเตียง
เป็นภาพที่น่าดูที่สุด
ผมบันทึกมันเอาไว้ในความทรงจำผ่านสายตาคู่คม
"ฮึกก...อื้อออออ" คนตัวขาวบิดเร่าๆด้วยความทรมาน เมื่อยอดอกชูชันถูกดูดกลืน ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดสร้างความกระสันไม่ปล่อยให้หยุดพัก
มือเล็กขยุ้มทึ้งเส้นผมของผมจนแสบหนังหัวแต่ผมก็ปล่อยให้เขาทำต่อไป เรียวขาขาวไร้อาภรณ์ปกปิดยกขึ้นรัดรอบเอว
ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ
"อืมมมมม...น้องคริส...น้องคริส" คำว่าโรคจิตคงจะเหมาะสมกับผมอย่างที่เขาเคยเรียก
ผมทั้งหลงไหล คลั่งไคล้ในตัวของคริสอย่างมาก ทั่วทุกตารางนิ้วถูกริมฝีปากผมสัมผัสทั้งรุนแรงและดุดัน ฝากรอยแสดงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน ไม่ทันคิดถึงผลที่จะตามมาในภายหลัง ขอเพียงเวลานี้ได้ตักตวงความหอมหวานกับร่างกายที่สวยตั้งแต่หัวจรดเท้านี้อยู่ในอ้อมกอดก็พอ
"อ๊ะ..อ๊ะ" เมื่อถูกสอดแทรกด้วยความร้อนจัด คนใต้ร่างก็เริ่มดิ้นรนที่จะหนี
มาถึงจุดนี้แล้วผมคงไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีก
สองมือรั้งสะโพกผายดึงกลับเข้าหาตัวเอง แรงกระแทกยามเมื่อสองร่างปะทะกันทำให้คนน่ารักครางลั่น
เสียงน่าฟังชะมัด
"น้องคริส...น้องคริส" ผมกระซิบลงไปที่ริมหู หวังว่าสักเสี้ยวหนึ่งมันจะอยู่ในความทรงจำของเขาบ้าง
น้องคริสบีบรัดตอบสนองผมอย่างดี ริมฝีปากบวมเจ่อร้องขอความรุนแรงอย่างไม่รู้จบ ราวกับว่าร่างกายจะเจ็บปวดไม่เป็นไร ขอเพียงแค่ผมทำให้เขาพึงพอใจในความรักใคร่ครั้งนี้ก็พอ
"อือออ....แรง...แรงอีก...อ๊า"
"ครับ...น้องคริส...ดีไหม...ชอบหรือเปล่า"
คำตอบคือเสียงครางที่ดังกว่าเดิมทำให้ผมเร่งความเร็วเพิ่มเข้าไปอีก รุนแรงแต่ก็ไม่หนักหน่วง ยั้งเอาไว้เผื่อในวันรุ่งขึ้นที่เขาจะลำบากในการเดินทางกลับกรุงเทพฯบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ห้ามใจยากเกินทน
"อื้อออ....อื๊ออออออ...ฮ้าห์" เสียงครางหวานยาวปิดท้ายก่อนที่ร่างเล็กกว่าจะปลดปล่อยและหลับสนิทไปด้วยความเพลีย
ผมขยับตัวขึ้นไปอยู่เสมอกับใบหน้าที่หลับไหล สะโพกยังคงขยับช้าๆ
ไม่พอ
ร่างกายนี้ช่างน่าหลงไหลเหลือเกิน
เท่าไหร่ก็ไม่พอ
"คริส...ของพี่"
พรมจูบไปทั่วหน้าผากที่มีเหงื่อผุดซึม
แก้มเนียนที่เคยจินตนาการว่ามันนุ่มเพียงไหน
ริมฝีปากที่บวมแดงหากยังคงน่ากินเสมอในสายตาผม
ทุกสิ่งทุกอย่าง....หล่อรวมกันเป็นคริส
"....อืมมม...ของพี่...คริส..ของพี่"
ช่างน่าเศร้า
ตอบลบ